Αὐτὴ ἡ σελίδα γίνεται μὲ σκοπὸ τὴν προβολὴ τῶν Βυζαντινῶν Τεχνῶν, ἑνὸς τμήματος τέχνης στὸν καιρό μας παροπλισμένου, ἀγνώστου στὸ πλῆθος, παρ’ ὅτι πολιτιστικὴ κληρονομιά μας.

Θὰ ἀναφερθοῦμε σ’ ὅλες τὶς τέχνες ποὺ συνθέτουν αὐτὸ τὸ ἴσως παρεξηγημένο, λόγῳ ἀγνοίας τῆς ἱστορικῆς περιόδου κατὰ τὴν ὁποία ἄνθισε,  κομμάτι πολιτισμοῦ. Θ’ ἀναπτύξωμε πτυχὲς γνωστὲς ἀλλὰ καὶ ἄγνωστες, μὲ συμμετοχὴ καλλιτεχνῶν τοῦ εἴδους ἀπὸ κάθε χώρα.

Παρατηροῦμε ὅτι ἐδῶ καὶ πολλὰ χρόνια, ἡ ἑλληνικὴ τέχνη ἔχει περιέλθει σὲ μαρασμό. Ἀυτὸ συμβαίνει ἐπειδὴ ἡ τέχνη σταμάτησε ν’ ἀποτελεῖ  μέρος τῆς καθημερινότητάς μας καὶ θεωρήθηκε σὰν κάτι ἐξεζητημένο καὶ ἀχρείαστο, ποὺ ἀπασχολεῖ λίγους.  Ἐμεῖς, στὴν Ἀκαδημία Βυζαντινῶν Τεχνῶν «Ἁγιὰ Σοφιὰ», πιστεύοντας τὸ ἀντίθετο,  θέλομε καὶ προσπαθοῦμε  νὰ  τὴν κάνωμε καθημερινὸ βίωμα, θέλομε τὰ ἔργα της νὰ γίνουν οἰκεία σ’ ὅλους τους συνανθρώπους μας. Θέλομε οἱ Βυζαντινές τέχνες, εὐθαλεῖς ἀπόγονοι τῶν ἀρχαιοελληνικῶν τεχνῶν καὶ  «γῆ ἀγαθὴ» ἀπὸ τὴν ὁποία βλάστησαν πλῆθος κατοπινῶν ἀξιόλογων τεχνοτροπιῶν, νὰ βγοῦν στὸ ἄπλετο φῶς καὶ νὰ ἔρθουν κοντὰ στὸν κόσμο, ὄχι σὰν ξεπερασμένες ἢ  μουσειακὸ εἶδος, ἀλλὰ σὰν σπόρος ὑγιής,  δυνατός, καθαρός, ποὺ θὰ φυτρώση καὶ  θ’ ἀποδώση πληθώρα καρπῶν.

Ποιὲς εἶναι  ὅμως, αὐτὲς οἱ τέχνες ποὺ ἔχουν τόση δύναμη ἀλλὰ ὁ πολὺς κόσμος δὲν  γνωρίζει;

Ἡ Ἁγιογραφία       

Τὸ  ψηφιδωτό

Ἡ γλυπτική

Ἡ μουσική

Ἡ ποίηση

Ἡ ἀρχιτεκτονική

Ἡ διακοσμητική

Ἡ παλαιογραφία και

Ἡ μικροτεχνία.

Γι’ αὐτὲς τὶς τέχνες ποὺ προκαλοῦν τὸν παγκόσμιο θαυμασμό, σημειώνομε,  ἐνδεικτικά, κάποια σχόλια: «Εὐτυχῶς ποὺ ἔχετε τὸ Βυζάντιο…», ὁ Διευθυντὴς τοῦ Μητροπολιτικοῦ  Μουσείου Ν. Ὑόρκης , μὲ ἀφορμὴ ἔκθεση Βυζαντινῶν ἔργων ποὺ ἔγινε ἐκεῖ. Ὁ δὲ  Κάρολος Ντίλ : «Τὸ καταδικασμένο εἰς μοιραῖον  μαρασμὸν Βυζάντιο τῶν Παλαιολόγων ἀνακτᾶ  κατὰ τοὺς χρόνους ἐκείνους συνείδηση τοῦ ἑλληνισμοῦ του, τοῦ ρόλου του, τοῦ μεγαλείου του,  καὶ πραγματοποιεῖ εἰς μίαν ὑστάτην προσπάθειαν , ἔργον ἀληθῶς δημιουργικόν, τοῦ ὁποίου τὴν ἀξία καὶ τὴν σημασία, τώρα μόλις ἀρχίζομε ν’ ἀντιλαμβανόμεθα».

Σήμερα, ποὺ ὅλος ὁ κόσμος μελετᾷ  καὶ θαυμάζει τὰ Βυζαντινὰ ἔργα, ἡ αἴγλη καὶ ἡ ἰσχὺς τῶν ὁποίων δὲν ἔσβησαν ποτέ, ἐμεῖς, φυσικοὶ κληρονόμοι αὐτῶν, ὀφείλομε σεβασμό, ἄριστη γνώση καὶ συνετὴ διαχείριση. Ἔτσι ἡ παράδοσή μας θὰ μείνη ἀνόθευτη καὶ ἀναλλοίωτη γιὰ  νὰ διδάσκη ἀπλά, γνήσια, καὶ θ’  ἀναδειχθῇ  ἡ ἰδιαιτέρως ὑψηλῆς ποιοτικῆς στάθμης ἑλληνικὴ καλλιτεχνικὴ φλέβα, ποὺ μὲ νέα δημιουργικὴ πνοὴ θὰ προσφέρῃ καινούργια καλλιτεχνικὰ ἀριστουργήματα.