Κυριακή 22 Απριλίου 2018

                           ΕΓΕΡΣΙΣ  ΤΟΥ ΛΑΖΑΡΟΥ

Ἁγιογραφικὰ ἐξαιρετικὸ θέμα, πολὺ δυνατὴ εἰκόνα.
Στὸ βάθος τῆς σύνθεσης, κτίρια δηλώνουν τὴν πόλη τῆς Βηθανίας, ὅπου ἔγινε τὸ θαῦμα, ἐνῶ πλησιέστερα, δεξιὰ καὶ ἀριστερά, φαίνονται βράχια ὀγκώδη.

Μεταξὺ τῶν βράχων, στὸ βάθος, πλῆθος κόσμου παρακολουθεῖ μὲ κατάπληξη. Εἰκονίζονται οἱ θεατὲς πίσω ἀπὸ τὰ βράχια, καθὼς δὲν ἔχουν οὐσιαστικὴ συμμετοχή, μὲ χειρονομίες ἀπορίας καὶ ἀμηχανίας. Ἕνας τους, ὁ πλησιέστερος στὸν τάφο, μὲ τὸ ἔνδυμά του φράσσει τὴ μύτη του, διότι ὁ Λάζαρος, ὡς νεκρὸς ἤδη τέσσερεις ἡμέρες, εἶχε ἀρχίσει νὰ μυρίζῃ.
 



Μπροστὰ ἀπὸ τὰ βράχια, τὸ κυρίως θέμα. Δεξιὰ ὁ νεκρικός θάλαμος τοῦ Λαζάρου καὶ στήν είσοδό του ὄρθιος, φορῶντας ἀκόμη τὰ σάβανά του, ὁ ἴδιος ὁ Λάζαρος. Στὴ βάση τοὺ βράχου, ἕνας ἄνθρωπος ἀκουμπᾷ στὸ πλάι τὴ λίθινη θύρα τοὺ τάφου, κ’ ἕνας ἄλλος ξετυλίγει τὰ ὀθόνια ἀπ’ τὸν Λάζαρο.

Ὁ Ἰησοῦς ἀριστερά, σὲ ἀρκετὴ ἀπόσταση ἀπὸ τὸ μνῆμα, μὲ προτεταμένο χέρι σὲ στάση εὐλογίας, ἐγείρει τὸν Λάζαρο. Τὸ πρόσωπό Του ἐκπέμπει τὴν θλίψη γιὰ τὸν θάνατο τοῦ Λαζάρου, ἢ ἄλλοτε τὴν δύναμη καὶ τὴν βεβαιότητα γιὰ τὴν ἔγερση τοῦ φίλου Του.

Στὸ κάτω μέρος τὴς σύνθεσης, ἡ Μάρθα καὶ ἡ Μαρία, οἱ ἀδελφὲς τοῦ Λαζάρου, ποὺ παρακάλεσαν τὸν Ἰησοῦ νὰ τὸν σώσῃ, τώρα Τὸν προσκυνοῦν, ἀσπαζόμενες τὰ πόδια Του.

Πίσω ἀπὸ τὸν Ἰησοῦ παρακολουθοῦν μὲ δέος οἱ μαθητές Του.




Ἔγερσις τοῦ Λαζάρου, ἔργο τοῦ Ῥέμπραντ

Τὸ θέμα πολὺ δυνατό, ὅπως προαναφέρω, καὶ ἄν δὲν ἔχῃς γνώση καὶ ἱκανὸ χρωστῆρα, καλλίτερα μὴν ἐπιχειρήσῃς νὰ τὸ ἀποδώσῃς.