ΠΑΡΕΡΜΗΝΕΙΕΣ,
Ά ΜΕΡΟΣ
Στὸ
κατὰ Μάρκον Εὐαγγέλιο διαβάζομε:
“Εὐκοπώτερόν ἐστι κάμιλον (κάμηλον)
διὰ τῆς τρυμαλιᾶς τῆς ῥαφίδος
εἰσελθεῖν, ἤ πλούσιον εἰς τήν βασιλείαν
τοῦ Θεοῦ εἰσελθεῖν.” (κεφάλαιο Ι΄ στ.
25), δηλαδή: εἶναι εὐκολώτερο νὰ εἰσέλθῃ
(νὰ περάσῃ) παλαμάρι ἀπὸ τὴν τρύπα
τῆς βελόνας παρὰ πλούσιος νὰ εἰσέλθῃ
στὴ βασιλεία τοῦ Θεοῦ.
Κάμηλος
= καμήλα ( τὸ ζῶον) μὲ
ἕναν ἤ δύο ὕβους
καμηλωτή
= ὕφασμα ἤ σκέπασμα ἀπὸ
τρίχες καμήλου
Κάμιλλος
καὶ Καμίλλη = ὄνομα κύριο Ρωμαίων
κάμιλος
= σκοινὶ μακρὺ καὶ
παχύ, κοινῶς παλαμάρι
Ἀπὸ
κάποια γραφικὴ ἰδιοτροπία, ἀντὶ νὰ
γραφῇ ἡ λέξη “κάμιλος”, ἐγράφη ἡ
ὁμόηχη “κάμηλος” καὶ ἐδόθη ἡ ἑρμηνεία
στρεβλά, δηλ. “εἶναι πιὸ εὔκολο νὰ
περάσῃ καμήλα (μάλιστα σὲ ὑποτίθεται
προσεγμένη θεολογικὴ ἑρμηνεία
ἀναφέρεται ἐπὶ λέξη “γκαμήλα” τὸ
ζῶον) ἀπὸ τὴν τρύπα τῆς βελόνας...”.
Κάτι ποὺ δυστυχῶς ἐπαναλαμβάνεται
ἀκόμα ἀπὸ ἐκκλησιαστικοὺς κύκλους.
Καὶ καθόλου νὰ μὴ γνωρίζει κάποιος
γραφὴ καὶ ἀνάγνωση, μὲ τὴν κοινὴ
λογικὴ δὲ θὰ ἐπιμάνανε νὰ περάσουνε
μιὰ καμήλα μέσα στὴν τρύπα τῆς βελόνας.
Τὸ ἀναφέρω καί θερμὰ παρακαλῶ νὰ γίνῃ
ἡ ἀπαραίτητη διόρθωση καὶ ὄχι διαιώνιση
τῆς παρερμηνείας.
Μιὰ
ἄλλη παρανόηση ἀναφέρεται στὴν τροφὴ
τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Προδρόμου καὶ
Βαπτιστοῦ. Ἐτρέφετο, μᾶς ἀναφέρουν,
μὲ μέλι καὶ ἀκρίδες, δηλαδὴ μὲ τὶς
τρυφερὲς ἄκρες τῶν φυτῶν τὴς περιοχῆς.
Δυστυχῶς καὶ ἐδῶ κάποιοι θεώρησαν τὰ
ἔντομα ἀκρίδες, κάτι ποὺ ἐπιμένουν
νὰ διαιωνίζουν, καὶ οἱ νεώτεροι
ἀκούγοντας ἀκρίδες, ἀναφωνοῦν “μπλιάξ”.
Ἐπίσης
σχετικὰ μὲ τὸν Ἅγιο Ἰωάννη, γίνεται
ἕνα γλωσσικὸ σφάλμα, ποὺ ἀλλοιώνει
τὸ νόημα τῆς προσηγορίας τοῦ Ἁγίου.
Λόγῳ τοῦ τέλους τῆς ἐπιγείου ζωῆς
του, ἀναφέρεται ὡς “ἀποκεφαλισθεῖς”,
(μὲ “θ” στὴν κατάληξη, μετοχὴ τοῦ
ρήματος “ἀποκεφαλίζομαι”, δηλ. ἐκεῖνος
ποὺ ἀποκεφαλίστηκε). Κάποιοι, ἐπειδὴ
καὶ στὴ δημοτικὴ συχνὰ τὸ γράμμα Τ
παίρνει τὴ θέση τοῦ Θ, ἐσφαλμένως τὸν
ἀποκαλοῦν “ὁ ἀποκεφαλιστῆς”, τὸ
ὁποῖο ὅμως σημαίνει ἐκεῖνον ποὺ
ἀποκεφαλίζει, τὸν δήμιο. Λίγη προσοχή,
λοιπόν, γιατὶ μὲ τὴν αλλαγὴ ἑνὸς
γράμματος ἡ λέξη ἀποκτᾶ τὴν ἀντίθετη
σημασία.
